Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Τα γουρούνια των ΜΑΤ , πιστά σκυλιά του μεγάλου κεφαλαίου.

Μας αφήνει αδιάφορους το οτι η καταγγελία έγινε στην βρωμερή φυλλάδα "αυγή". Εστιάζουμε στην ωμή βία του κτήνους με την στολή. Μια ακόμη απόδειξη του μίσους που νιώθουν οι ματατζήδες για τον απλό λαό. Κάνουν συνειδητά όσα κάνουν , το ευχαριστιούνται , τα λένε με καμάρι στους δικούς τους . Αρκεί οι μπομπολαίοι και όλοι οι πλούσιοι να είναι καλά και ας πεθάνει απο καρκίνο όλος ο Ελληνικός λαός. Πρέπει επιτέλους να σταματήσει το παραμύθι "παίρνουν εντολές" , "είναι φτωχά παιδιά" και λοιπές π@π@ριές που απευθύνονται μόνο σε ακροδεξιούς...
ηλίθιους . Ας μην κάνουν όρεξη ούτε οι καπιταλιστές , ούτε οι γερμανοτσολιάδες σκύλοι τους. Η αυτοοργάνωση του λαού θα νικήσει ! ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ , ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ , ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΕΡΑΤΕΑ !


Η μαρτυρία της Ράνιας Βερβερίδου, 62 χρόνων, τραυματία στις Σκουριές
"Ποτέ στη ζωή μου δεν περίμενα ότι θα γνώριζα από πρώτο χέρι αυτό που ο κόσμος λέει αστυνομική βία... Εμείς, εδώ στη Χαλκιδική, είμαστε απλοί άνθρωποι. Μέχρι πρόσφατα ζούσαμε ήσυχα στον τόπο μας και δεν είχαμε εμπειρίες από διαδηλώσεις και
ΜΑΤ. Ξαφνικά κάποιοι υψηλά ιστάμενοι αποφάσισαν να καταστρέψουν τον τόπο μας, “φυτεύοντας” μέσα στο όμορφο δάσος μας, στις Σκουριές, ένα ανοιχτό μεταλλείο χρυσού... Αντιδράσαμε από την πρώτη στιγμή και εξ αρχής οι κυβερνώντες έφεραν τα ΜΑΤ για να μας τρομοκρατήσουν. Το “μακελειό” όμως που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο δεν το χωρά μέχρι και σήμερα ο νους μου."

Ήταν η πρώτη φορά που οι αστυνομικές δυνάμεις μας άφησαν να προχωρήσουμε για ώρα μέσα στο βουνό, χωρίς να μας σταματήσουν. Μας έφραξαν τον δρόμο λίγο πριν από την περιοχή που έχουν χαρίσει στην καναδική εταιρεία... Οι γυναίκες που συμμετείχαμε στην κινητοποίηση αποφασίσαμε να κάνουμε καθιστική διαμαρτυρία. Σε όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας στο δάσος ένιωθες να επικρατεί μια ύποπτη ηρεμία... Ήταν αργά το απόγευμα όταν ξέσπασε η άγρια επίθεση των ΜΑΤ. Χωρίς να προκληθούν από εμάς, όρμησαν με τέτοιο μένος, που σου έδιναν την αίσθηση ότι δεν τους νοιάζει αν αφήσουν πίσω τους νεκρούς. Ήταν σαν υπνωτισμένοι...

Άρχισαν να πετάνε κατά πάνω μας δακρυγόνα και συνέχιζαν να χτυπάνε την ώρα που προσπαθούσαμε να απεγκλωβιστούμε από το σημείο και να γυρίσουμε στο χωριό. Έριχναν τα χημικά πάνω στα κεφάλια, στις πλάτες μας και, όπως είναι φυσικό, επικράτησε πανικός. Κάποια στιγμή εγώ και ο σύζυγός μου μπήκαμε στο αυτοκίνητό μας και περιμέναμε να μπει μια 74χρονη γυναίκα που είχε ανέβει μαζί μας στο βουνό. Ξαφνικά έρχεται ένας τύπος σαν “ρομπότ” και χτυπάει το τζάμι του παραθύρου μας. Πριν προλάβω να αντιδράσω άνοιξε την πόρτα, με άρπαξε από τα ρούχα και άρχισε να μου φωνάζει απειλητικά “στα γόνατα, στα γόνατα”.

Έπεσα στα γόνατα, όπως μου ζήτησε, και τότε με πλησίασε και πάτησε δυνατά με τη μπότα του τον αχίλλειο τένοντά μου, με αποτέλεσμα να μου προκαλέσει έναν αφόρητο πόνο. Άρχισα να τσιρίζω. Σφάδαζα και κανείς δεν μου έδινε σημασία. Όσοι από αυτούς περνούσαν από μπροστά μου μού φώναζαν “σκάσε” και όσο συνέχιζα να σφαδάζω συνέχιζαν να μου επιτίθενται λεκτικά. Τον άνδρα μου, που προσπάθησε να με βοηθήσει, τον χτύπησαν άγρια και αυτόν, ενώ όση ώρα μας κρατούσαν καθισμένους στα γόνατα οι άνδρες των ΜΑΤ χαριεντίζονταν μεταξύ τους.

Κάποια στιγμή δύο από αυτούς πέρασαν από μπροστά μου, σέρνοντας ημιλιπόθυμο έναν ηλικιωμένο άνδρα, και σχολίαζαν γελώντας “Αν θέλουν ας ξανανέβουν τώρα στο βουνό...”. Αν αυτό είναι προστασία του πολίτη, τι να πω... Μέχρι σήμερα το πόδι μου έχει πρόβλημα, διότι προκλήθηκε μεγάλη ζημιά στο νεύρο.

Αυτή η δολοφονική συμπεριφορά της αστυνομίας, αντί να με τρομοκρατήσει, με πείσμωσε ακόμη περισσότερο. Νιώθω ότι με έχει προδώσει η ίδια μου η πατρίδα. Με μπαταρισμένο το πόδι πήγα σε όλες τις άλλες διαδηλώσεις που έγιναν. Τόσο εγώ όσο και χιλιάδες άλλοι κάτοικοι της περιοχής είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ να παλέψουμε μέχρι τέλους ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Δεν θα επιτρέψουμε να καταστρέψουν τον τόπο μας και τις ζωές μας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
"Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Απάντηση στο Ρουσίτ Πασά στα 1822

''Πασά μου, μου στέλνεις ένα μπουγιουρντί, μου λες να προσκυνήσω, και εγώ πασά μου ερώτησα τον πούτσο μου τον ίδιο, και αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν ερθείς επάνω μου ευθύς να πολεμίσω''

Και απάντηση στον Σιλιχτάρ Μπόδα στα 1823

''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! - Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο''

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
"Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί."

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
















Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

(Μέρος του λόγου που εκφώνησε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα).

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση ή για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι’ αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ και γι αυτό με λεν και ξυπνητήρι…

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Είδα στον ύπνο μου τον Παύλο τον Μελά, να παίρνει σάρκα για να πει μια ιστορία για κάποια αγέρωχα κι αδούλωτα μυαλά, που προδιαγράφουν της Πατρίδας την πορεία. .
..

Είχ’ η μορφή του θλίψη, πόνο και οργή, για αυτούς που σήμερα τις τύχες μας ορίζουν, που ασελγούν πάνω σ΄ανθρώπους και σε γη και καθετί Ελληνικό το αφορίζουν.
...
Μέσα στην μπλε του την αντάρτικη στολή και με το χέρι του στη μαύρη τη πιστόλα, δίνει στους άντρες του ξανά την εντολή Ελευθερία και Πατρίδα πάνω από όλα!
...
Αν θες στον ύπνο σου να έρθει ο Μέλας μαζί μ’ αγγέλους, σκοτωμένα παλικάρια, να σε τραβήξουν απ ’τον δρόμο που τραβάς, για να βαδίσεις τα δικά τους τα αχνάρια... ..
.
φέρε στα μάτια σου του Παύλου τη στολή, ορκίσου πάνω της, πως δεν θα τον προδώσεις και συρε να βρεις την δική σου εντολή αφού τον ύπνο του εχθρού μας θα στοιχειώσεις.

  © Free Blogger Templates 'Greenery' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP